Pismo z dnia 23 sierpnia 2019 r.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.443.2019.1.AJ
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2019 r. (data wpływu 2 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 1998 r. wykorzystuje w prowadzonej działalności m.in. drukarki fiskalne w tym?. Urządzenia te są serwisowane i pracują w trybie fiskalnym. Wnioskodawca zajmuje się handlem art. przemysłowymi i nie jest zobowiązany do stosowania kas o specjalnym zastosowaniu, nie został zobowiązany ustawą do wymiany kas na kasy typu on-line. Na mocy Ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach z dnia 18 marca 2011 r. (Dz. U. Nr 64, poz. 332) art. 9 ust. 2 – Kasy rejestrujące nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń wydanych przed dniem 1 września 2011 r. mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika. W oparciu o wskazany przepis Wnioskodawca nadal używał i używa posiadane kasy. Obecnie obowiązująca zmiana prawa w tej materii również zezwala na dalsze wykorzystywanie posiadanych kas. W rozporządzeniu z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, Minister Finansów zobowiązał podatników stosujących kasy rejestrujące do dostosowania opisów literowych stawek podatku VAT do nowych wymogów, wskazując w § 59, że podatnik używający kasy na dzień wejścia w życie rozporządzenia może stosować do dnia 31 lipca 2019 r. dotychczas stosowane oznaczenia literowe od „A” do „G” do stawek podatku lub zwolnienia od podatku przypisane do nazw towarów i usług.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z informacją udzieloną przez serwis producenta kas, w posiadanych urządzeniach nie ma możliwości technicznej zmiany oznaczenia literowego stawek podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy po 1 sierpnia 2019 r. Wnioskodawca będzie uprawniony do dalszego użytkowania kas rejestrujących, które nie będą miały zmienionego oznaczenia literowego, dostosowanego do wymagań określonych w § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, ze względów technicznych?

Zdaniem Wnioskodawcy: po 1 sierpnia 2019 r., będzie on dalej uprawniony do korzystania z posiadanych i sprawnych technicznie kas rejestrujących pomimo, że oznaczenia literowe dla stawek podatku VAT nie zostaną dostosowane do wymogów zdefiniowanych w § 6 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących, ze względu na fakt, że w § 56 rozporządzenia zostało zawarte uprawnienie dla podatników użytkujących kasy, które zostały nabyte w okresie obowiązywania:

1.

decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. poz. 1338),

2.

potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanego po dniu 1 września 2011 r., wskazujące, że mogą je nadal używać do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Dodatkowo w § 57 wskazano, że podatnicy użytkujący kasy, o których mowa w § 56 oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 332), nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2 stosują te przepisy odpowiednio. Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży towarów objętych stawką zwolnioną z VAT, a w deklaracjach VAT wykazuje dane z ewidencji prowadzonej przy pomocy kas rejestrujących według właściwych stawek podatku od towarów i usług w żaden sposób nie naruszając zasad prawidłowego obliczenia i wykazania należnego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem (w brzmieniu obowiązującym od 1 maja 2019 r.), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Do prowadzenia ewidencji sprzedaży – zgodnie z zapisem art. 111 ust. 3c ustawy – mogą być stosowane wyłącznie kasy rejestrujące, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Stosownie do treści art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określone w art. 111a ust. 3. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej musi posiadać numer unikatowy nadawany w drodze czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Producenci krajowi i podmioty dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących w celu wprowadzenia ich na terytorium kraju do obrotu są obowiązani do uzyskania dla danego typu kas rejestrujących potwierdzenia Prezesa Głównego Urzędu Miar, że kasy te spełniają funkcje wymienione w ust. 6a i wymagania techniczne dla kas rejestrujących (art. 111 ust. 6b).

Na podstawie art. 111 ust. 6d ustawy, Prezes Głównego Urzędu Miar:

1.

w drodze decyzji wydaje, odmawia wydania lub cofa potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b;

2.

ogłasza w Dzienniku Urzędowym Głównego Urzędu Miar wykaz typów kas rejestrujących:

a.

które otrzymały potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b, wraz z określeniem numeru i daty potwierdzenia, terminu jego obowiązywania oraz nazwy producenta krajowego, podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących,

b.

na które cofnięto potwierdzenie, o którym mowa w ust. 6b, wraz z określeniem numeru i daty potwierdzenia, daty jego cofnięcia oraz nazwy producenta krajowego, podmiotu, który dokonał wewnątrzwspólnotowego nabycia lub importu kas rejestrujących.

Na podstawie art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym kas o zastosowaniu specjalnym dla danego rodzaju czynności, oraz warunki i sposób używania kas rejestrujących, w tym sposób zakończenia używania kas w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas, szczególne przypadki i sposób wystawiania dokumentów w postaci innej niż wydruk przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz rodzaje dokumentów składanych w związku z używaniem kas rejestrujących, sposób ich składania oraz wzory tych dokumentów, uwzględniając potrzebę właściwego prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu sprzedaży przy zastosowaniu tych kas przez podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku i prawidłowości końcowego rozliczenia pracy kas rejestrujących.

Na gruncie niniejszej sprawy należy wskazać, że zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816), podatnicy, prowadząc ewidencję przypisują oznaczenia literowe od „A” do „G” do stawek podatku lub zwolnienia od podatku, przypisanych do nazw towarów i usług, w następujący sposób:

a.

literze „A” – jest przypisana stawka podstawowa podatku w wysokości 22% albo 23%,

b.

literze „B” – jest przypisana stawka obniżona podatku w wysokości 7% albo 8%,

c.

literze „C” – jest przypisana stawka obniżona podatku w wysokości 5%,

d.

literze „D” – jest przypisana stawka obniżona podatku w wysokości 0%,

e.

literze „E” – jest przypisane zwolnienie od podatku,

f.

literze „F” i „G” – są przypisane pozostałe stawki podatku, w tym wartość 0% (zero techniczne) w przypadku sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 119 ust. 1 lub art. 120 ust. 4 ustawy.

Zgodnie natomiast z § 59 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnik używający kasy na dzień wejścia w życie niniejszego rozporządzenia może stosować do dnia 31 lipca 2019 r. dotychczas stosowane oznaczenia literowe od „A” do „G” do stawek podatku lub zwolnienia od podatku przypisane do nazw towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że jak stanowi § 56 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy użytkujący kasy, które zostały nabyte w okresie obowiązywania:

1.

decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanej na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. poz. 1338),

2.

potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy, wydanego po dniu 1 września 2011 r.

• mogą je nadal używać do prowadzenia ewidencji po upływie tego okresu, pod warunkiem że kasy te zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Natomiast w myśl § 57 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy użytkujący kasy, o których mowa w § 56 oraz art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. poz. 332), nieposiadające możliwości technicznych spełnienia wymagań określonych w rozdziale 2 stosują te przepisy odpowiednio.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do powołanego wyżej art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), kasy rejestrujące nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń wydanych przed dniem 1 września 2011 r. mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Na gruncie niniejszej sprawy należy również zauważyć, że na mocy art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r. poz. 675), w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), w dziale XIII po rozdziale 1 dodano rozdział 1a – „Przepisy epizodyczne dotyczące kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii”.

Zgodnie z art. 145a ust. 1 zawartym w tym rozdziale, z zastrzeżeniem art. 145b, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3.

Kasa rejestrująca z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących dokonywanych sprzedaży, w tym wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane, a w przypadku kasy z elektronicznym zapisem kopii – dodatkowo zapewniać bezpieczne ich przesyłanie na zewnętrzne nośniki danych (art. 145a ust. 2).

Natomiast regulacja zawarta w art. 145b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, określa terminy, w jakich podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w odniesieniu do wymienionych w tym przepisie usług lub sprzedaży towarów.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca od 1998 r. wykorzystuje w prowadzonej działalności m.in. drukarki fiskalne w tym?. Urządzenia te są serwisowane i pracują w trybie fiskalnym. Wnioskodawca zajmuje się handlem art. przemysłowymi, nie jest zobowiązany do stosowania kas o specjalnym zastosowaniu i nie został zobowiązany ustawą do wymiany kas na kasy typu on-line. Zgodnie z informacją udzieloną przez serwis producenta kas, w posiadanych przez Wnioskodawcę urządzeniach nie ma możliwości technicznej zmiany oznaczenia literowego stawek podatku VAT. Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży towarów objętych stawką zwolnioną z VAT, a w deklaracjach VAT wykazuje dane z ewidencji prowadzonej przy pomocy kas rejestrujących według właściwych stawek podatku od towarów i usług w żaden sposób nie naruszając zasad prawidłowego obliczenia i wykazania należnego podatku. Wnioskodawca używał i nadal używa posiadane kasy rejestrujące na mocy ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach z dnia 18 marca 2011 r. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy, kasy rejestrujące nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń wydanych przed dniem 1 września 2011 r. mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zapytania należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca od 1998 r. prowadzi ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wykorzystywanych w działalności gospodarczej – jak wskazano w opisie sprawy – na podstawie

art. 9 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach z dnia 18 marca 2011 r. to – pod warunkiem, że kasy te nadal zapewniają prawidłowość dokonywanych rozliczeń – pomimo faktu, że kasy te nie posiadają możliwości technicznych zmiany oznaczenia literowego stawek podatku od towarów i usług, mogą być przez Wnioskodawcę stosowane do prowadzenia ewidencji sprzedaży na mocy przepisu powołanego § 57 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących również po dniu 1 sierpnia 2019 r.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.